با پیشرفت صنایع خصوصا صنایع تکنولوژیکی مانند هوا فضا، صنایع هسته ای و خودروسازی،گستره کاربرد روش های نوین ماشینکاری به وسیله خواص قطعه کار، مانند هدایت الکتریکی و حرارتی، سختی، استحکام و سایر اهداف مهندسی تعیین می شود. بعضی از این روش ها هم چنین می توانند نقاطی از قطعه کار را ماشینکاری کنند که دسترسی به آن نقاط با روش های سنتی ماشینکاری امکان پذیر نبود. اهمیت این فرآیندها با توجه به انجام ماشینکاری دقیق و یا فوق دقیق بیشتر فهمیده می شود. همچنین با استفاده از برخی روشهای پیشرفته ماشینکاری که در آنها ماده به شکل اتم ها یا مولکول ها جداگانه یا گروهی برداشته می شود، میتوان به دقتهای بالاتری دست یافت.